به کوشش: رضا باقریان موحد




 

عشقبازی و جوانی و شراب لعل فام *** مجلس انس و حریف همدم و شُرب مُدام
ساقی شکّر دهان و مطرب شیرین سخن *** همنشینی نیک کردار و ندیمی نیکنام
شاهدی از لطف و پاکی رشک آب زندگی *** دلبری در حسن و خوبی غیرت ماه تمام
بزمگاهی دلنشان چون قصر فردوس برین *** گلشنی پیرامنش چون روضه ی دارالسلام
صف نشینان نیکخواه و پیشکاران با ادب *** دوستداران صاحب اسرار و حریفان دوستکام
باده ی گلرنگ تلخ تیز خوشخوار سبک *** نُقلش از لعل نگار و نَقلش از یاقوت خام
غمزه ی ساقی به یغمای خرد آهخسته تیغ *** زلف جانان از برای صید دل گسترده دام
نکته دانی بذله گو چون حافظ شیرین سخن *** بخشش آموزی جهان افروز چون حاجی قوام
هر که این عشرت نخواهد خوشدلی بر وی تباه *** وانکه این مجلس نجوید زندگی بر وی حرام


1.عشق ورزیدن و ایام جوانی و شراب سرخ رنگ و محفل عیش و شادی دوستانه و یاران همدل و یکرنگ و نوشیدن پیوسته شراب.
2.ساقی شیرین سخن و محبوبی با بوسه ای شیرین و مطرب و نوازنده ای بذله گو و شیرین گفتار و همدمی خوش رفتار و هم پیاله ای خوش نام.
3.معشوق زیبارویی که از لطافت و پاکی، آب حیات به او حسادت می ورزد و دلبری که در زیبایی و نیکویی مایه ی رشک و حسد برای ماه شب چهاردهم است.
4.مجلس عیش و شادابی دلنشین و خوشایند چون قصرهای بهشتی و گلزاری که اطراف آن مانند باغ بهشت، سبز و خرّم و زیبا است.
5.مهمانان حاضر در مجلس عیش و شادی که هر یک در صفی مناسب با مقام خود نشسته اند، همه نیکخواه و خدمت گزاران مجلس همه با ادب و یاران همه راز دار و هم پیاله ها همه مهربان و موافق.
6.شراب سرخ رنگ تلخ سوزان خوش خوراک گوارا و سبک که مزه ی آن به بوسه ی لب لعل گون معشوق زیباروست و سخن آن لب هم از شراب یاقوتی خام.
7.ناز و عشوه ی ساقی زیبارو به قصد غارت عقل و خرد شمشیر کشیده؛ نگاه ساقی زیبارو چنا ناز و غمزه دارد که هر لحظه آماده است تا عقل از سرمستان برباید و گیسوی پر پیچ و تاب معشوق نیز برای شکار دل عاشقان دام گسترده است.
8.نکته دانی شوخ طبع و بذله گو چون حافظ شیرین گفتار و بخشنده ای عالمتاب و روشنی بخش که دیگران نیز باید از او سخاوت بیاموزند، چون حاجی قوام.
9.هر کس خواهان چنین عیش و عشرتی نباشد، شادی و سرور دل بر او تباه باشد و آن کسی که در طلب چنین مجلس و بزمی نباشد، زندگی بر او حرام باد.حالا که فرصتی برای عشرت و حضور در بزم بزرگان فراهم است، خود را از آن محروم نکن.

منبع مقاله :
باقریان موحد، رضا؛ (1390)، شرح عرفانی دیوان حافظ بر اساس نسخه دکتر قاسم غنی و محمد قزوینی، قم: کومه، چاپ اول